De kleine dingen
De pan met Nasi Kuning, gele feestrijst, staat nog op het aanrecht. Wij zitten op de bank. Een stevige tik klinkt vanuit de keuken. Het roostertje van de luchtpijp is rechtstandig naar beneden gevallen op het gasstel. We kijken naar boven en zien, klein maar duidelijk, de onderkant van een muizenkop: tandjes, snorharen, kraaloogjes. De muis die dit alleen maar stampvoetend voor elkaar kan hebben gekregen, trekt zich terug.
Wij kijken elkaar aan, nogmaals naar boven, synchroon net als in tekenfilms. De muis is niet weg. Sterker nog: hij kijkt op ons neer. We roepen meisjesdingen: ieeee, aaah, bah en lijken vast heel klein. Ik heb niet gezien dat de muis weer verdwijnt. De luchtpijp is zijn vluchtweg. Hoewel: ook dat is perspectief. Die muis heeft ontdekt dat er naast zíjn wereld, nog een andere te winnen is. Eentje met grote pannen rijst.
Roostertje stevig dichtgeplakt en om de muizen te ontmoedigen: nog vaker afwassen. Niet met de vaatwasser. Het in- en uitruimen daarvan kost net zo veel tijd als de boel door een sopje halen. Desondanks staat het aanrecht zo weer vol. Blijdschap en tevredenheid over mezelf wegen niet altijd meer op, tegen het vreselijke gevoel van herhaling. De laatste weken is er in mijn systeem iets gekropen dat steeds meer kabaal maakt. Het kost me moeite iets te vinden dat daarover heen komt. Zelf harder roepen, helpt niet en is bovendien weinig charmant. In deze Midden in de Winterweek daarom wat andere opties. Ook voor bij de afwas.
- Met pandan- of jasmijnrijst, kokosmelk, sereh, gember, limoenblad en vele andere mogelijke variaties.

woensdag 5 maart 2025
Lieve lezer,
Met het woord meteorologisch heb ik een beetje wat dat vakantie-reclame-meisje met zin-in-in heeft. Desalniettemininin is op 1 maart de meteorologische lente begonnen. We hebben de winter overleefd. Nu het langzamerhand van belang wordt, om ook de zomer te overleven een oppeppertje met muziek uit de jaren van Love & Peace.
Ik zing mee tijdens de afwas.
Tot volgende week!
Warme groet,
Marleen